Triggerpoints ontstaan wanneer het zenuwstelsel overactief is en kunnen op hun beurt ook weer het zenuwstelsel actief houden. Deze overactiviteit ontstaat niet alleen door ongunstig gebruik van spieren, maar ook door leefstijl of omgevingsfactoren, zoals een ongezond voedingspatroon of slechte leefomgeving. Andere oorzaken van het ontstaan van triggerpoints zijn o.a: overbelasting, een ongeluk, onderbelasting zoals gips of een zittend beroep, ziekten, stress en de aanwezigheid van andere triggerpoints. Dit resulteert vaak in een verstoring van celstofwisseling, het zenuwstelsel, het zuur-basen evenwicht en de hormoonbalans. Actieve triggerpoints zorgen vaak voor pijn en andere ongemakken op een andere plek dan waar het triggerpoint zit. Bekende voorbeelden zijn (spannings)hoofdpijn uit de nek en schouders of 'ischias', waarbij er uitstraling vanuit de rug of bil in het been te voelen is.
Iedereen heeft triggerpoints die zorgen voor stijfheid
Het bovengenoemde voorbeeld of korte hamstrings zijn daar herkenbare voorbeelden van. De triggerpoints die hier voor zorgen blijven vaak onopgemerkt, maar kunnen op termijn voor problemen zorgen. Dit worden latente triggerpoints genoemd. Deze plaatsen in de spieren vormen de zwakke schakels wanneer de spier te maken krijgt met bijvoorbeeld overbelasting. Latente punten worden dan actief. Een mooi voorbeeld is een kuitspier met latente triggerpoints, die bij overbelasting of 's nachts door een tekort aan mineralen en zuurstof in de kramp kan schieten.
Veel wetenschappelijk onderzoek
Verschillende wetenschappelijke onderzoeken wijzen uit dat vaak in het merendeel van de gevallen de meeste klachten direct afkomstig zijn uit triggerpoints. Triggerpoints kunnen de oorzaak zijn van, of een rol spelen bij onder andere de onderstaande aandoeningen: hoofdpijn, migraine, artrose, rugpijn, RSI, oorsuizen, schouderklachten, stijve nek, peesontstekingen, spierscheuringen, vastzittende wervels, gevoelige tanden, gewrichtspijn en tintelingen.
Wat kunt u zelf doen?
Belangrijk is om te ontdekken welke activiteit en/of houding precies de pijn veroorzaakt. Zo kan de therapeut analyseren welke spieren hiervoor verantwoordelijk zijn. Ook is het belangrijk na te gaan welke klachtenonderhoudende factoren een rol spelen, bijvoorbeeld stress, werkhouding etc. Vanzelfsprekend dient de patiënt een actieve rol in te nemen in de behandeling door eventuele adviezen en oefeningen uit te voeren en actief mee te denken met de behandeling.
Therapie
Het behandelen van triggerpoints kan op diverse manieren. De myofasciale triggerpoints zijn te inactiveren (het doen verdwijnen van de spierverhardingen, inclusief de daarmee verbonden symptomen) door:
- Aanhoudende druk (compressie) in het verleden vaak ischaemische compressie techniek genoemd.
- Diepe massage technieken, zoals lengte strijkingen.
Triggerpoints kunnen op verschillende manieren behandeld worden met massage. Een effectieve techniek is het toepassen van continue druk. Ook worden diepe strijkingen toegepast. - "Scratch and Stretch".
- Ultrageluid.
